Μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά!
Η πιο ιερή και ζεστή λέξη που έχουν προφέρει τα χείλη όλων μας.
Σε αυτή οφείλουμε καταρχήν την ύπαρξή μας. Είναι πάντα εκεί, παρούσα, να μας στηρίζει, να μας εμψυχώνει, να μας παρηγορεί, να μας στηρίζει, ακόμη και στα λάθη μας.
Είναι αυτή που παντοτινά κρατάει το χέρι μας, διαβάζει τις αγωνίες μας, αισθάνεται βαθιά κάθε βήμα της πορείας μας.
Είναι εκεί για πάντα, ακόμη και όταν δεν τη βλέπουμε, ακόμη και αν δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας, είναι μέσα μας.
Χρόνια Πολλά από τα βάθη της καρδιάς μου σε όλες τις μητέρες που καταβάλουν ηρωικές, πραγματικά, θυσίες, μέσα στις δυσκολίες τις οικονομικές, τις κοινωνικές, τις υγειονομικές, να σταθούν με κάθε τρόπο στα παιδιά τους.
Χρόνια Πολλά στις μητέρες του Δήμου μας, σε αυτές που ζω καθημερινά και αφουγκράζομαι τον τιτάνιο αγώνα τους να ανταποκριθούν στα υπηρεσιακά τους καθήκοντα και στην οικογένειά τους.
Χρόνια Πολλά στις μητέρες, στις αγωνίστριες εκείνες που με περισσή δύναμη ψυχής ανταποκρίνονται στο μέγιστο βαθμό για να μεγαλώσουν παιδιά με ειδικές δεξιότητες και πολλές ανάγκες.
Χρόνια Πολλά στις μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά που δεν τα έχουν γεννήσει, αλλά έχουν περίσσευμα δύναμης, αγάπης, στοργής, ανθρωπιάς, στις ανάδοχες Μητέρες και στις Μητέρες υιοθετημένων παιδιών.
Την Κυριακή, κανείς δε θα ξεχάσει να τις χαρίσει, με όλο το είναι του, ένα πλατύ, ζεστό χαμόγελο, ακόμη και αν αυτό χρειαστεί να είναι, νοερό.
Χρόνια Πολλά Μανούλες
Σας αγαπάμε, το ξέρετε, μας κάνει όμως υψηλότερους, όταν σας το λέμε.